نخستین پیوند عضو جنین به جنین در موش ها انجام شد
به گزارش ایزو وب، جراحان ژاپنی بافت کلیه را از یک جنین موش به موش دیگر پیوند زدند، در حالیکه گیرنده هنوز در رحم مادرش بود. تاکاشی یوکو(Takashi Yokoo)، نفرولوژیست در دانشکده پزشکی دانشگاه جیکی توکیو، سرپرست این مطالعه، می گوید این جراحی نخستین قدم برای پیوند یک روزه کلیه های جنین خوک به جنین های انسان است که بدون کلیه های کارآمد رشد کرده اند.
به گزارش ایزو وب به نقل از ایسنا، محققان پیش از این سلول ها و مایع آمنیوتیک را به جنین ها همچون جنین انسان تزریق کرده اند، اما این نخستین گزارش ها از پیوند اعضا و بافت درون رحم است.
به نقل از نیچر، پیوند عضو پیش از تولد می تواند به رشد و تکامل عضو پیوندی همراه با جنین کمک نماید تا اندام در بدو تولد کار کند و خطر رد شدن کمتری داشته باشد. گلن گاردنر(Glenn Gardener)، جراح جنین در بیمارستان مادران مَتِر(Mater) در بریزبن، استرالیا، می گوید: این داده ها دوست داشتنی است.
کلیه های سبز
یوکو و همکارانش در مطالعه خود، موش ها را اصلاح ژنتیکی کردند تا پروتئین فلورسنت سبز رنگ را در کلیه هایشان بیان کنند تا بافت آن قابل ردیابی باشد. آنها سپس بافت سبز کلیه را از جنین موش استخراج کردند و از یک سوزن کوچک برای قرار دادن آن زیر پوست در پشت جنین های موش ۱۸ روزه که در رحم مادرشان رشد می کردند، استفاده کردند. موش های صحرایی بعد از دوره حاملگی طبیعی حدود ۲۲ روز به دنیا آمدند.
این بافت به تدریج توسعه یافت و واحدهای تصفیه کننده ضایعات به نام گلومرول و ساختارهای کلیوی داخلی و خارجی به خوبی تقسیم شدند. دو هفته و نیم بعد، کلیه ها آغاز به تولید ادرار کردند. یوکو می گوید: خط زمانی آن حدودا مشابه رشد عادی بود. اما از آنجاییکه کلیه پیوندی به حالب متصل نبود، ادرار جایی برای رفتن نداشت، ازاین رو محققان به صورت مداوم کلیه را تخلیه کردند تا وقتی که موش ها در حدود پنج ماهگی از بین رفتند.
از ۹ جنینی که با جراحی به چهار موش آبستن پیوند زده شد، هشت موش کلیه های سبز فلورسنت تشکیل دادند. یوکو می گوید: در جنین نهم، بافت پیوند شده احیانا با موفقیت جاسازی نشده است.
با نگاهی دقیق به کلیه ها مشخص شد که رگ های خونی جنین در داخل بافت اهدایی رشد کرده اند که سبب می شود سیستم ایمنی بدن آنها را کمتر پس بزند. به قول گاردنر، یکی از علل اصلی رد پیوند عضو، ناسازگاری بین عروق خونی اهداکننده و بدن میزبان است. این واقعا عالی بود.
خوک، میمون، انسان
هدف بلند مدت یوکو پیوند کلیه جنین خوک به جنین انسان مبتلا به سندرم پاتر است که در آن نوزاد متولد نشده کلیه های سالمی ندارد و معمولاً ساعاتی بعد از تولد می میرد.
یوکو برای آزمایش پیوند بیگانه، بافت کلیه موش را به جنین موش پیوند زد. مداخله در چهار موش با موفقیت انجام شد و کلیه ها به مدت ۱۰ روز بدون رد شدن رشد کردند. در ۱۸ روزگی، بافت نشانه هایی از پس زدن را نشان داده است که میتوان با داروهای سرکوب کننده ایمنی آنرا مهار کرد. یوکو می گوید بافت جنین نسبت به بافت بالغ احتمال کمتری برای ایجاد پاسخ ایمنی دارد، به این مفهوم که برای پیشگیری از رد شدن، نیازی به اصلاح ژنتیکی پیش از پیوند نیست.
تاکنون، محققان کوشیده اند تا اندام های کاملا رشد یافته را اصلاح ژنتیکی کنند تا انجام پیوند بیگانه را به درمان های بالینی نزدیک تر کنند. ماه گذشته، جراحان در ایالات متحده نخستین پیوند کلیه را از خوک های اصلاح شده ژنتیکی به یک فرد بالغ زنده انجام دادند. جراحان در ایالات متحده و چین پیش از این قلب خوک اصلاح شده با ژن را به افراد زنده و کلیه خوک و کبد اصلاح شده ژنی را به افرادی که عملکرد مغزی نداشتند، پیوند زده بودند.
یوکو می گوید که وی همینطور پیوند جنین خوک به خوک را در ۳۸ جنین خوک انجام داده است و ۱۸ خوک دریافت کننده متولد شده است. این نتایج منتشر نشده است. وی همینطور درحال انجام پیوند جنین خوک به میمون است و امیدوار است تا چند ماه دیگر کار روی ماکاک های سینومولگوس(Macaca fascicularis) را آغاز کند.
گاردنر می گوید نتایج در موش ها اعجاب انگیز است، اما هنوز تا قابل اجرا شدن در انسان فاصله بسیاری دارد. احمد باشات(Ahmet Baschat)، متخصص مداخلات جنینی در دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور، مریلند، می گوید: در اصل، چشم انداز پیوند عضو در رحم مفهوم شگفت انگیزی است. از نظر علمی، بدیع است. این یک شروع است. اما، باشات می گوید که هنوز خیلی هیجان زده نمی شود.
یوکو آغاز به تعامل با مردم کرده است تا آنها را از مزایای پیوند بیگانه جنین به انسان آگاه کند و اعتماد آنها را جلب نماید.
منبع: ایزو وب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب