توسعه فناوری های تولید هیدروژن می تواند ضامن امنیت انرژی پاک و رشد اقتصاد کشور شود
به گزارش ایزو وب، یک صد و پنجاه و نهمین نشست علمی - تخصصی مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، با عنوان ˮنقش هیدروژن در آینده اقتصاد انرژی ایرانˮ برگزار شد و در این جلسه مباحثی عنوان شد در خصوص این که الان در دوران گذار انرژی هستیم، پس از شکل گیری انقلاب صنعتی انتشار کربن در جو کره زمین در حال افزایش می باشد، هیدروژن سبز یا هیدروژن آبی گزینه هایی هستند که می توانند میزان انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش دهند، سیستم های ذخیره سازی انرژی لازمه بهرمندی از انرژی تجدیدپذیر است، تولید، انتقال و ذخیره سازی سه ضلع مهم شکل گیری اقتصاد هیدروژنی است.
به گزارش ایزو وب به نقل از ایسنا، در این جلسه حسین خواجه پور، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی انرژی دانشگاه صنعتی شریف بعنوان مدیر علمی نشست و همینطور محمّدعلی مصطفائی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و رئیس هیات مدیره شرکت دانش بنیان آتیه پردازان شریف و زهراسادات عادل برخوردار، عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی دانشگاه شهید بهشتی و عمّار میرزایی، دبیر هسته فنّاوری هیدروژن گروه مپنا بعنوان سخنرانان در این جلسه نقطه نظرات خویش را مطرح نمودند.
به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، در شروع نشست، حسین خواجه پور در مورد این که چرا لازم است که به مساله هیدروژن بپردازیم و هیدروژن چه نقش مهمی می تواند در آینده اقتصاد انرژی ایران داشته باشد اظهار داشت: از سال ۱۹۷۰ بحران انرژی در جهان صورت گرفت و کشورهای درحال توسعه وابستگی زیادی به سوخت های فسیلی پیدا کردند و تأمین آن پر هزینه شد و این نقطه شروع حرکتی به نام "گذار انرژی" بود. بعدها که محدودیت های محیط زیستی هم جدی تر شد یک هم افزایی در این انگیزه ها رخ داد و در سطح جهان تلاش ها برای گذار از سوخت های فسیلی و حرکت به سمت سیستم های انرژی متنوع تر و غیروابسته به سوخت های فسیلی و همینطور سازگار با محیط زیست سریع تر شد.
وی افزود: چه بخواهم چه نخواهیم گذار انرژی در سطح جهان اتفاق افتاده و در دنیا دنبال می شود و این مورد بر چهار محور اصلی برقی سازی، توسعه انرژی تجدیدپذیر، بهینه سازی انرژی و کاهش تقاضای انرژی و احتساب هیدروژن بعنوان یک حامل انرژی استوار است.
خواجه پور اضافه کرد: جهت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر ما نیاز داریم که حتما به سمت سیستم های ذخیره سازی انرژی حرکت نماییم. یکی از عواملی که حرکت به سمت اقتصاد هیدروژنی و توسعه سیستم های مبتنی بر هیدروژن را تشدید کرده همین مبحث ذخیره سازی انرژی های تجدیدپذیر است.
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی انرژی دانشگاه صنعتی شریف در ادامه اظهار داشت: هیدروژن درحال ایجاد یک دوره گذار در صنعت است. هیدروژن سبز یا هیدروژن آبی گزینه هایی هستند که به ما کمک می کنند تا سوخت های سنتی را کنار بگذاریم و بدین ترتیب انتشار گازهای گلخانه ای کاهش پیدا کند. به این نوع سوخت ها، سوخت های الکتریکی یا سوخت های سبز گفته می شود که مبتنی بر هیدروژن سبز تولید می شوند.
وی تصریح کرد: توسعه فناوری به سمت هیدروژن سبز درحال حرکت است. اگر هیدروژن به یکی از منابع اصلی تأمین انرژی تبدیل گردد، احتیاج به تغییرات چشم گیر در زیرساخت های فعلی وجود ندارد، چون سوخت های ساخته شده از هیدروژن را می توان به شبکه گاز سراسری تزریق کرد. همین مبحث منجر شده که استقبال جهانی به سمت هیدروژن رخ بدهد.
حسین خواجه پور در پایان سخنان خود اظهار داشت: بسته به محدودیت ها و ظرفیتهای کشورمان، ما باید در دو حوزه به هیدروژن توجه داشته باشیم، اول این که بدانیم ما چه مقدار می توانیم از هیدروژن استفاده نماییم، شاید نفت و گاز ما در آینده فروش نداشته باشد؛ اما اگر بتوانیم هیدروژن پاکی تولید نماییم، این هیدروژن در آینده حتما مشتری دارد و جایگاه خوب و قیمت بالایی در جهان خواهد داشت. مورد دوم که باید به آن دقت کنیم شناسایی فناوری های گلوگاهی است که ما باید در آنها خودکفا شویم و بتوانیم کشور را به یک مزیت نسبی در عرضه هیدروژن برای مصارف داخلی و نقش آفرینی در سیستم آینده انرژی جهان برسانیم.
در ادامه نشست، محمّدعلی مصطفائی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و رئیس هیات مدیره شرکت دانش بنیان آتیه پردازان شریف، اظهار داشت: بحث بنده در مورد مبحث هیدروژن بحث فناوری و تکنولوژی هیدروژن است. مهم ترین کاربردی که هیدروژن امروزه دارد استفاده از آن بعنوان سوخت است و آن چیزی که مقرر است در دنیا تحول ایجاد نماید استفاده از هیدروژن بعنوان سوخت است.
وی افزود: مشوق های اسناد بالادستی، توسعه فناوری های مرتبط و مصرف هیدروژن توسط مصرف کننده ها سه بعد بسیار مهم اقتصاد هیدروژنی است. این سه مبحث از موارد بسیار مهمی است که در تولید هیدروژن حتما باید به آنها توجه کرد.
مصطفائی اضافه کرد: مواردی همچون تولید، انتقال و ذخیره سازی سه ضلع مهم شکل گیری اقتصاد هیدروژنی است. ریفورمینگ گاز طبیعی و الکترولیز آب دو روش مهم در تولید هیدروژن هستند.
در ادامه نشست، زهراسادات عادل برخوردار؛ عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی دانشگاه شهید بهشتی، به بررسی دورنمایی از عرضه و تقاضای هیدروژن در کشورهای جهان تا سال ۲۰۵۰ پرداخت و اظهار داشت: در تقاضای هیدروژن یک ناهمگونی در کشورهای جهان بین تقاضای هیدروژن و فناوری های لازم برای تولید هیدروژن دیده می شود؛ بعنوان مثال در مورد کشوری مثل ژاپن که هرچند تقاضای هیدروژن در آن بالا نیست اما در فناوری تولید هیدروژن در سطح بالایی قرار دارد. در عرضه هیدروژن سبز باز هم ژاپن و همینطور کشورهای اروپایی در مقیاس جهانی درحال افزایش توان تولید هیدروژن و گسترش فناوری در این عرصه هستند.
وی در مورد استراتژی توسعه هیدروژن در ایران هم اظهار داشت: ابتدا باید ملزومات استراتژی توسعه هیدروژن در ایران را مشخص نماییم که چه انتظاری از توسعه هیدروژن در کشور داریم؟ آیا قصد ما از توسعه هیدروژن در ایران امنیت انرژی است یا برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است و یا برای درآمدزایی؟ که باید عرض کنم چشم انداز توسعه صنعت هیدروژن در ایران، رسیدن به هدف کاهش انتشار و اقتصاد مقاومتی و تاب آوری است.
زهراسادات عادل برخوردار در ادامه اضافه کرد: توسعه صنعت هیدروژن مزایایی هم دارد که مواردی همچون امنیت انرژی، کاهش انتشار سیستم عرضه و تقاضای انرژی، اشتغال دانش بنیان، تولید قطعات اسمبلی و راه اندازی، توسعه صادرات هیدروژن و فناوری های مرتبط همچون این مزایا است. علاوه بر این، مواردی همچون آب شیرین، منابع انرژی پایان پذیر، کانی های فلزی، منابع مالی و سرمایه ای و نیروی کار متخصص و دانش فنی از ملزومات توسعه صنعت هیدروژن به حساب می آید.
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی مکانیک و انرژی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه تصریح کرد: اگر بخواهم به بعضی از نتایج حاصل از تولید و استفاده از هیدروژن اشاره کنم باید بگویم؛ کمیابی آب مانع جدی بر سر راه تولید و توسعه هیدروژن سبز است و استفاده از پسماند و فاضلاب برای تولید سوخت های زیستی دارای اولویت هستند و همینطور استفاده از هیدروژن در صنایعی مانند فولاد بعنوان ماده واسطه دارای اولویت بوده و پیل سوختی در قسمت حمل و نقل دارای اولویت پایین است.
در ادامه این نشست، عمّار میرزایی؛ دبیر هسته فنّاوری هیدروژن گروه مپنا، در مورد اهمیت هیدروژن و نقش آن در آینده اقتصاد ایران، اظهار داشت: پس از شکل گیری انقلاب صنعتی انتشار کربن در جو کره زمین در حال افزایش می باشد و این سبب شده که کشورهای دنیا به فکر استفاده از سوخت های جایگزین مثل هیدروژن باشند. کشورهایی مثل چین و هند همچون کشورهایی هستند که تولید کربن بیشتری نسبت به سایر کشورها دارند.
ایشان در ادامه اظهار داشت: ما الان در دوران گذار انرژی هستیم؛ یعنی باید عادت هایی که در گذشته در مورد مصرف انرژی وجود داشت را فراموش کرده و روش جدید را در مصرف انرژی در پیش بگیریم. یکی از مزایایی که هیدروژن و مصرف هیدروژن دارد مبحث ذخیره سازی و استفاده از آن در مواقع ضروریست که برای ذخیره سازی هیدروژن از روش های مختلفی میتوان بهره برد.
دبیر هسته فنّاوری هیدروژن گروه مپنا در ادامه تصریح کرد: هیدروژن الان در صنایع نفت و گاز و بخصوص در احیای صنایع فولاد درحال استفاده است، اما آن چیزی که در نحوه ی استفاده از هیدروژن مورد توجه قرار دارد فناوری لازم جهت استفاده از هیدروژن در صنایع مختلف است. بعنوان مثال استفاده از هیدروژن در صنایع فولادی به الزامات متفاوتی از استفاده هیدروژن در صنایع نفت و گاز احتیاج دارد.
در پایان نشست، کارشناسان و صاحب نظرانی که به صورت حضوری و مجازی در نشست شرکت داشتند به بیان نقطه نظرات و سؤالات خود پرداختند.
منبع: ایزو وب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب